„W sumie istnieje 12 807 rodzajów chińskich materiałów leczniczych i 1581 rodzajów leków dla zwierząt, co stanowi około 12%. Wśród tych zasobów zagrożonych jest 161 gatunków dzikich zwierząt. Wśród nich róg nosorożca, kość tygrysa, piżmo i proszek z żółci niedźwiedzia są uważane za rzadkie materiały lecznicze dla dzikich zwierząt. Populacja niektórych zagrożonych dzikich zwierząt, takich jak łuskowce, tygrysy i lamparty, znacznie spadła ze względu na zapotrzebowanie na leki, powiedział dr Sun Quanhui, naukowiec ze Światowego Towarzystwa Ochrony Zwierząt, podczas seminarium eksperckiego „Medycyna” w 2020 r. dla ludzkości” 26 listopada.

W ostatnich latach, napędzane międzynarodowym handlem i interesami handlowymi, rzadkie i zagrożone dzikie zwierzęta stoją w obliczu większej presji przetrwania, a ogromny popyt konsumpcyjny na tradycyjną medycynę jest jedną z ważnych przyczyn ich wyginięcia.

„Wpływ leczniczy dzikich zwierząt został w rzeczywistości przeceniony” – stwierdził Sun. W przeszłości zdobycie dzikich zwierząt nie było łatwe, więc materiałów leczniczych było stosunkowo niewiele, ale nie oznaczało to, że ich działanie lecznicze było magiczne. W niektórych fałszywych twierdzeniach handlowych często wykorzystuje się niedobór leków dla dzikich zwierząt jako punkt sprzedaży, wprowadzając konsumentów w błąd, aby kupowali powiązane produkty, co nie tylko intensyfikuje polowania i hodowlę dzikich zwierząt w niewoli, ale także jeszcze bardziej zwiększa popyt na dzikie zwierzęta lecznicze.

Według raportu chińskie materiały lecznicze obejmują zioła, leki mineralne i leki dla zwierząt, wśród których leki ziołowe stanowią około 80 procent, co oznacza, że ​​większość skutków leków stosowanych w przypadku dzikich zwierząt można zastąpić różnymi chińskimi lekami ziołowymi. W czasach starożytnych leki na dzikie zwierzęta nie były łatwo dostępne, dlatego nie były powszechnie stosowane ani nie wchodziły w skład wielu popularnych przepisów. Przekonania wielu ludzi na temat medycyny dzikiej przyrody wynikają z błędnego przekonania, że ​​„niedobór jest cenny”, że im rzadszy jest lek, tym jest skuteczniejszy i cenniejszy.

W wyniku tej mentalności konsumenckiej ludzie nadal są skłonni płacić więcej za produkty pochodzące z dzikiej fauny i flory, ponieważ uważają, że są one lepsze od zwierząt hodowlanych, czasami gdy dzikie zwierzęta hodowlane są już dostępne na rynku do celów leczniczych. Dlatego rozwój farmaceutycznego przemysłu hodowli dzikich zwierząt nie zapewni rzeczywistej ochrony zagrożonych gatunków i jeszcze bardziej zwiększy popyt na dzikie zwierzęta. Tylko poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na konsumpcję dzikich zwierząt możemy zapewnić najskuteczniejszą ochronę zagrożonych gatunków zwierząt.

Chiny zawsze przywiązywały dużą wagę do ochrony zagrożonych dzikich zwierząt leczniczych. Na liście dzikich materiałów leczniczych objętych ochroną kluczową państwa wyraźnie wymieniono 18 rodzajów zwierząt leczniczych objętych ochroną kluczową państwa, z podziałem na materiały lecznicze pierwszej i drugiej klasy. W przypadku różnych rodzajów leków dla dzikich zwierząt określono również zastosowanie i środki ochrony materiałów leczniczych klasy I i klasy II.

Już w 1993 roku Chiny zakazały handlu i stosowania leczniczego rogów nosorożca i kości tygrysa oraz usunęły powiązane materiały lecznicze z farmakopei. Żółć niedźwiedzia została usunięta z farmakopei w 2006 r., a łuskowiec z najnowszego wydania w 2020 r. W następstwie Covid-19 Ogólnopolski Kongres Ludowy (NPC) podjął decyzję o rewizji ustawy o ochronie dzikiej przyrody Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) po raz drugi. Oprócz wprowadzenia zakazu spożywania dzikich zwierząt, wzmocni ono zapobieganie epidemiom i nadzór organów ścigania nad przemysłem farmaceutycznym zajmującym się dziką fauną i florą.

Z kolei dla firm farmaceutycznych produkcja i sprzedaż leków i produktów zdrowotnych zawierających składniki pochodzące z zagrożonych gatunków dzikich zwierząt nie przynosi korzyści. Po pierwsze, istnieje wielka kontrowersja dotycząca wykorzystania zagrożonych gatunków dzikiej przyrody jako leku. Po drugie, niestandaryzowany dostęp do surowców prowadzi do niestabilnej jakości surowców; Po trzecie, trudno jest osiągnąć standaryzowaną produkcję; Po czwarte, stosowanie antybiotyków i innych leków w procesie uprawy utrudnia zapewnienie jakości surowców zagrożonych gatunków dzikich zwierząt. Wszystko to niesie ze sobą ogromne ryzyko dla perspektyw rynkowych powiązanych przedsiębiorstw.

Według raportu „The Impact of Abandoning endangered Wildlife Products on Companies” opublikowanego przez Światowe Towarzystwo Ochrony Zwierząt i firmę Pricewaterhousecoopers możliwym rozwiązaniem jest umożliwienie firmom aktywnego opracowywania i eksplorowania produktów ziołowych i syntetycznych, które zastąpią zagrożone produkty dzikiej przyrody. Nie tylko znacznie zmniejsza to ryzyko biznesowe przedsiębiorstwa, ale także sprawia, że ​​funkcjonowanie przedsiębiorstwa jest bardziej zrównoważone. Obecnie na rynek wprowadzono lub przechodzą badania kliniczne substytuty zagrożonych dzikich zwierząt do celów leczniczych, takie jak sztuczne kości tygrysa, sztuczne piżmo i sztuczna żółć niedźwiedzia.

Żółć niedźwiedzia jest jednym z najpowszechniej stosowanych ziół zagrożonych dzikich zwierząt. Jednak badania wykazały, że różne chińskie zioła mogą zastąpić żółć niedźwiedzia. Nieuniknionym trendem w przyszłym rozwoju przemysłu farmaceutycznego jest rezygnacja z dzikich zwierząt na rzecz aktywnego poszukiwania ziołolecznictwa i sztucznych produktów syntetycznych. Odpowiednie przedsiębiorstwa powinny przestrzegać krajowej orientacji polityki dotyczącej ochrony dzikich zwierząt zagrożonych wyginięciem w celach leczniczych, zmniejszać swoją zależność od dzikich zwierząt zagrożonych wyginięciem w celach leczniczych oraz stale zwiększać swoje możliwości w zakresie zrównoważonego rozwoju, chroniąc jednocześnie dzikie zwierzęta zagrożone wyginięciem w celach leczniczych poprzez transformację przemysłową i innowacje technologiczne.